دکتر احمدی در نشست «دیپلماسی فناوری؛ رویکردها، الزامات و مسیرها» با تأکید بر نقش محوری فناوری در شکل‌دهی به نظم جدید جهانی، اعلام کرد که امروز فناوری دیگر یک ابزار کمکی نیست، بلکه به قدرت، امنیت و اقتصاد کشورها تبدیل شده و عصر دیپلماسی فناورانه عملاً آغاز شده است.

به گزارش روابط عمومی پژوعشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات؛ در نشست «دیپلماسی فناوری؛ رویکردها، الزامات و مسیرها» که با حضور جمعی از متخصصان حوزه ارتباطات و روابط بین‌الملل برگزار شد، دکتر احمدی مشاور وزیر ارتباطات در امور راهبردی و بین الملل یکی از سخنرانان این برنامه بود و در سخنان خود به تبیین جایگاه نوظهور فناوری در نظم جدید بین‌الملل پرداخت.

احمدی در آغاز سخنانش با طرح این پرسش که از نظام بین‌الملل چه می‌خواهیم؟ تأکید کرد بدون داشتن یک چارچوب نظری شفاف، نمی‌توان درباره رویکردها و رهیافت‌های کشور در حوزه بین‌الملل و فناوری تصمیم‌گیری دقیق داشت. او با اشاره به سه تحول بنیادین در نظم جهانی، گفت: نخستین تحول، تغییر نقش فناوری از یک ابزار ساده به یک پیشران است؛ فناوری امروز پیش از آنکه در اختیار قدرت باشد، خود قدرت است و اقتصاد، امنیت و ساختار قدرت بدون آن قابل تصور نیست.

وی تحول دوم را تغییر جایگاه فناوری در ژئوپلیتیک و ژئواکونومی دانست و افزود: کشورها امروز در مرحله ژئوپلیتیک و ژئواکونومی هوشمند قرار دارند و نمی‌توان با اسناد مبتنی بر نگاه قدیمی فضای مجازی، به نیازهای عصر هوشمندی پاسخ داد. ما باید به‌جای دیپلماسی فضای مجازی، از دیپلماسی هوشمند سخن بگوییم.

احمدی تحول سوم را دگرگونی در چرخه علم و فناوری معرفی کرد و توضیح داد: چرخه سنتی دانش، علم و فناوری دگرگون شده است. امروز فناوری می‌تواند تولیدکننده علم باشد؛ نمونه روشن آن هوش مصنوعی است که هم علم به‌شمار می‌رود و هم ابزاری برای تولید دانش. وی در بخش دوم سخنان خود به الزامات بازاندیشی در حوزه فناوری پرداخت و «استقلال فناورانه»، «حکمرانی فناورانه» و «بلوغ فناورانه» را سه محور اصلی این بازاندیشی دانست.

 احمدی تأکید کرد: استقلال فناورانه بدون بین‌الملل‌گرایی فناورانه ممکن نیست؛ همان‌طور که امنیت سایبری یا اقتصاد دیجیتال بدون تعامل بین‌المللی شکل نمی‌گیرد. ما باید مشخص کنیم در نقطه تعادل میان استقلال و تعامل جهانی کجا ایستاده‌ایم.

وی با اشاره به اهمیت تجربه‌های ملی و بین‌المللی در حکمرانی فناوری افزود: برای مواجهه با موضوعاتی مثل هوش مصنوعی، نسل پنجم ارتباطات و تنظیم‌گری داده، باید مجموعه‌ای از تجارب داخلی و جهانی را کنار هم قرار داد تا حکمرانی فناورانه معنا پیدا کند.

احمدی در بخش پایانی، بلوغ فناورانه را شرط موفقیت همکاری‌های فنی و جذب سرمایه دانست و گفت: الزامات همکاری‌های فناورانه نیازمند شفافیت، مدل مناسب مشارکت و دوری از رویکردهای مقطعی است. اگر این بلوغ ایجاد نشود، امکان بهره‌گیری از ظرفیت‌های جهانی و مسیرهای تأمین فناوری فراهم نخواهد شد.